Бир ҳадис шарҳи  Ислом гўзал, чиройли дин. Шунинг учун мусулмонлик чиройли бўлиши, гўзал ахлоққа қурилган бўлиши керак. Ҳадиси шарифга кўра киши амалини ихлос ва ҳусни хулқ ила бажарадиган бўлса, унга бериладиган савоб кўпайтириб ёзилади. عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ صلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: « إِذَا أَحْسَنَ أَحَدُكُمْ إِسْلَامَهُ فَكُلُّ …

   Абу Жаъфар Муҳаммад ибн Абу Ҳотим айтганлар: «Дўстларимдан бири: “Муҳаммад ибн Саломнинг ҳузурларида эдим. Муҳаммад ибн Исмоил кириб келдилар. Чиқиб кетганларидан сўнг Муҳаммад ибн Салом: “Шу бола қачон ҳузуримга кирса саросимага тушаман. Ҳадис ва бошқа илмлар менда чалкашиб кетади. Чиқиб кетгунига қадар қўрқиб тураман”, – дедилар”, деб айтдилар».    …

Валий сўзи луғатда “яқин киши”, “дўст” каби маъноларни билдириб, кўплик шакли “авлиё” бўлади. Истилоҳда эса имкон қадар Аллоҳ таолони танигувчи, тоатларда бардавом бўлувчи, ёмонликлардан сақланувчи, шаҳватларга берилишдан ўзини олиб қочувчи, дунёдан юз ўгирувчи, охиратга юзланувчи ва доимий равишда Раббининг зикрида бўлувчи зот валий дейилади[1]. Каромат сўзи эса луғатда “иззат-икром”, “қадр-қиммат”, …

Имом Бухорий номидаги халқаро стипендия дастурининг яна бир ғолиби, Малайзиядаги Утара университети ҳузуридаги Педагогика олий мактаби катта ўқитувчиси др. Алиф Нави илмий амалиёт ўташ учун Марказга келди. Тадқиқотчининг изланишлари кўп дастурли усуллардан, сунъий интеллект ва йирик маълумотлар базасидан фойдаланиб рақамлаштириш шароитида исломий таълим, инсон хулқ-атвори ва ахлоқ қоидаларини ўрганишга қаратилган. …

   Муҳаммад ибн Абу Ҳотим айтганлар: «Шошда Абдуллоҳ ибн Абу Ароба замонларида Абу Бакр Мадинийнинг: “Найсобурда Исҳоқ ибн Роҳавайҳнинг ҳузурларида эдик. Абу Абдуллоҳ ҳам ўша мажлисда бор эдилар. Исҳоқ бир ҳадисни айтдилар. Унда саҳобадан кейин Ато Кайхароний деган одам зикр қилинди. Исҳоқ: “Эй Абу Абдуллоҳ, Кайхарон нима?”   деб сўрадилар. Имом …

Бир ҳадис шарҳи Кавсар ва Ҳовуз Қиёмат кунида Аллоҳ таолонинг Набийи Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга берган фазлу марҳамати, у зотга ва умматларига бўлган ҳурмати ва меҳрининг зиёдалигидир. Ҳовуз сувидан ҳақиқий мўминлар ичади. Ҳовуз ҳақидаги ҳадисларда қуйидаги тавсифлар келган. Улкан ҳовуз. Сутдан оқ ва муздай, асалдан ширин ва мушк-анбардан хушбўй бўлган …

МУНОСАБАТ Ҳар қандай шахснинг салоҳияти, меҳнату хизматлари ва албатта, муносиб тақдирланиши жамият ҳаётида ниҳоятда муҳим аҳамиятга эга воқеа ҳисобланади. Хусусан, эл-юрт меҳрини қозонган инсонга бўлган юксак эътибор ўша халқ вакиллари қалбида, шуурида давом этади. Халқ оддийгина қилиб, лекин чин қалбдан, ҳаяжон-ла, “Айни муносиб инсонга берилибди!” дея муносабат билдиради, тасанно айтади. …