Аллоҳ таоло Зумар сурасида кофирлар ҳақида шундай дейди: حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَٰبُهَا “Токи унга етиб келган чоғларида у (жаҳаннам)нинг эшиклари очилди” (71-оят). Оятда “футиҳат абвабуҳа” калимасидан олдин “вов” боғловчиси ишлатилмаган. Мўмин бандалари ҳақида эса марҳамат қилади: حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَٰبُهَا “Токи унга етиб келган чоғларида у (жаннат)нинг эшиклари …

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Бошлиқ ва амирнинг икки яқин сирдоши бўлади. Биттаси яхшиликка буюриб, ёмонликдан қайтаради.

Имоми Аъзамни дўст кўрмайдиган бир кимса у зотдан сўради: “Жаннатни умид қилмайдиган, дўзахдан қўрқмайдиган, ўлимтик ейдиган, руку ва саждасиз намоз ўқийдиган, кўрмаган нарсасига гувоҳлик берадиган, ҳақни ёмон кўрадиган ва фитнани яхши кўриб, раҳматдан қочадиган, яҳудий ва насронийлар сўзларини тасдиқлайдиган киши ҳақида нима дейсиз?”

Дунёда икки юздан ортиқ давлат, минглаб халқ ва элатлар мавжуд. Улар орасида Ўзбекистон дея аталмиш гўзал ва бетакрор мамлакатнинг ўз ўрни ва нуфузи, ўзига хос тараққиёт йўли борлиги қалбимизга ифтихор бағишлайди. Мустақиллигимиз биз учун Она каби мўътабар, нондай азиз ва қадрлидир.

Ҳасандан ривоят қилинади: “Маъқил ибн Ясор вафот этадиган касаллик билан бетоб бўлиб ётган эди. Касаллиги оғирлашиб қолган вақтда уни кўргани Ибн Зиёд уйига борди. Унинг олдига ўтирган пайтда, Маъқил: “Албатта, мен сенга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам-дан эшитган ҳадисни айтиб бераман. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

Амр ибн Шуайб отасидан, отаси бобосидан ривоят қилишича, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам шундай деганлар: “Дуонинг энг яхшиси Арафа куни дуосидир. Мен ва мендан олдинги пайғамбарлар айтган (зикр)нинг энг яхшиси “Лаа илааҳа иллаллоҳу ваҳдаҳув лаа шарийка лаҳ, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ъалаа кулли шайъин қодийр”дир” (Термизий, Байҳақий …