«Кутуби ситта» таркибидаги асарларни VII/XIII асрдан бошлаб ислом оламидаги илм аҳлининг катта қисми диннинг иккинчи муҳим манбаси сифатида тасдиқлаган бўлсада, бироқ «Саҳиҳайн»ни «Сунан»лардан юқори даражада деб билган. Бу борада кўпгина ҳадисга доир китобларда «Саҳиҳ»лар «Арбаъа»лардан олдин келиб алоҳида ажратиб кўрсатилган. Бундан кўриниб турибдики, уламоларнинг «Кутуби ситта» китоблари тўғрисидаги мутлақ иттифоқларининг …

Бугунги кунда замонавий фан тизимида фанлараро ёндашув ривожланиб бораётган асосий йўналиш ҳисобланади. Бунда Ўрта асрларда Марказий Осиёда ижод қилган мутафаккирларнинг беқиёс хизматлари бор. Форобий, Абу Али ибн Сино, Муҳаммад Хоразмий каби буюк файласуф ва алломаларнинг асарлари жаҳон цивилизациясининг олтин хазинасидан муносиб ўрин олган. Улар жаҳон фани ва маданияти тарихида ўчмас …

“Салаф” сўзи луғатда – “аввал яшаб ўтганлар”, “аждодлар”, “ўтмишдошлар” деган маъноларни англатади. Шаръий истилоҳда “салаф” сўзи муайян бир давр билан боғлиқ маънони англатади. Яъни, Набий алайҳиссалом замонларида ва ундан кейинги икки асрда яшаган мусулмонлар “салафи солиҳ”, яъни, “солиҳ аждодлар” дейилади. Бу борада Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам ўзларининг муборак ҳадисларида шундай …

Ислом дини VII асрда Арабистон ғарбида вужудга келган. Ислом фалсафаси ва тафаккури эса ана шу диннинг негизида шаклланган. Ислом динининг тарқалиши, кейинчалик жаҳон динларидан бирига айланиши ислом фалсафаси ва тафаккурини илмий дунёқараш сифатида англашга замин яратган. Ислом дини пайдо бўлган даврдан кейин ўтган вақт давомида ислом фалсафаси ва тафаккурининг турли …