Бугунги кунда инсон руҳий-маънавий камолотининг илмий манбаи бўлган ҳадисшунослик фанига қизиқиш тобора ортмоқда. Бунда кейинги йилларда ислом илмларининг олтин даврида яшаб ижод қилган алломалар меросини ўрганишга кенг йўл очилгани муҳим омил бўлмоқда. Шу боис бўлса керак, халқимизнинг ҳозирги тараққиёт босқичида ўша давр алломаларининг асарларида нозик нуқталар билан ифодаланган дурдоналарни ўрганиш …

Бундай тоифалар исломнинг илк тарихида пайдо бўлиб, ўзларининг ботил ғоя ва ақидалари билан танилган эътиқодий ва амалий масалаларда адашган оқимлардир. Бу каби тоифалар айнан юқорида зикр этилган ботил оқимларнинг замонавий кўринишларидан бошқа нарса эмас.[1] Улардан қуръонийлар[2] фақат Қуръонгагина ишонамиз, зеро, Аллоҳ таоло фақат Қуръоннигина сақлашга ваъда қилган, деган ўта маккорона …

Хорижа ибн Зайд розияллоҳу анҳу 29/650-651 йилда туғилган. Мадинадаги етти фақиҳдан биридир[1]. Кўп ҳадис ривоят қилмаган. Ривоят қилган ҳадисларини отаси Зайд ибн Собит, онаси Умму Саъд бинт Саъд, амакиси Язид ва Усома ибн Зайд розияллоҳу анҳумлардан нақл қилган[2]. Зайд фароиз (мерос илми) соҳаси мутахассиси бўлган[3]. Шунингдек, Умар ибн Абдулазиз (р.а.)нинг …

Исломда одамларга озор бериш, обрўсини тўкиш, уларга тил ва амал билан ҳар қандай зарар етказиш ҳаромдир. Барча мусулмонларнинг бундан қайтарилгани Қуръонда очиқ-ойдин баён этилган: ﴿وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا﴾ “Мўмин ва мўминаларга қилмаган гуноҳлари билан озор берадиган кимсалар бўҳтон ва аниқ гуноҳни ўзларига …

Абу Салама ибн Абдураҳмон (р.а.) 20/642-643 йили атрофида туғилган[1]. Ҳазрати Ойша розияллоҳу анҳо унинг туғишган аммаси бўлган[2]. Ишончли, кўп ҳадис билган фақиҳ кишилардан бўлган[3]. Абу Ҳурайра, Ибн Аббос, Ибн Умар (р.а.) каби кишилардан ҳадис олган ва ундан Зуҳрий, Яҳё ибн Саид Ансорий, Шаъбий каби олимлар ҳадис тинглаган[4]. Саид ибн Ос …

Боболарни эъзозлаш азалий миллий қадриятимиздир. Агар боболаримиз бутун дунё манфаатлари учун хизмат қилган, уларнинг даҳосидан инсоният фойдаланаётган бўлса, бундай буюк шахслардан нафақат фахрланиш, балки уларга муносиб авлод бўлишга интилишимиз лозим. Бунинг учун, энг аввало, уларнинг мақсад-муддаолари ва кашфиётлари моҳиятини чуқур англаб етишимиз, илмий ютуқларини замонавий талаблар нуқтаи назаридан ривожлантиришимиз зарур. …