МАҚОЛАЛАР

Мустақиллик бебаҳо неъмат, негаки, айнан шу ғоя атрофида кўплаб жасур аждодларимиз ўзининг азиз жонини фидо қилган. Ўз эрки ўз қўлида бўлмаган миллатнинг келажаги мавҳумдир. Юртни истило қилган босқинчиларга хос нарса шундан иборатки, улар томонидан нафақат моддий бойликлар ташиб кетилади ва аҳолиси қуллик даражасига туширилади, балки, ўша аҳолининг тили, дини ва …

Халқаро терроризм – деструктив куч. Халқаро терроризм айниқса, ХХI асрда ўзининг деструктив қиёфасини ошкора намойиш қилмоқда. Терроризмнинг ўнг ва сўл кучлари айниқса, диний омилга алоҳида эътибор қаратмоқда, чунки диний экстремизм халқаро терроризмнинг энг эффектив таянчи ҳисобланади. Динда қадимдан диний апологетика воситасида диндорларни айблаш, қўрқитиш, жазолаш террористларнинг ишончли ва қулай воситаси …

Мисрда яшаб ўтган ва жуда баракали ижод қилган 19-20 асрнинг буюк алломаларидан бўлмиш шайх Муҳаммад Абу Заҳра (раҳимаҳуллоҳ) “Абу Ҳанифа – унинг ҳаёти – даври – қарашлари ва фиқҳи” номли асарида келтиришича, имом Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳнинг вафотларидан сўнг У зотнинг энг яқин шогирдлари бўлмиш Абу Юсуф ва Муҳаммад Шайбонийлар устозларининг …

Тaбaқот aсapлapидa Aбул Фaтҳ Муҳaммaд ибн Aбдулҳaмид ибн Ҳусaйн ибн Ҳaсaн ибн Ҳaмзa Усмaндий Сaмapқaнд aҳлидaн бўлиб “Олaмнинг устуни” (“aл-Aло aл-олaм”) сифaти билaн мaшҳуpдиp[1], деб келтиpилaди. Aлоуддин Усмaндий қaтоp исломий илмлapдa, aйниқсa, фиқҳ, ҳaдис вa кaлом илми, шунингдек, туpли мaзҳaблap ўpтaсидaги ихтилофлapни ўpгaнaдигaн мaхсус соҳa ҳисоблaнгaн илм ал-хилоф  бўйичa етук …

Ўзбекистон мусулмонлари идораси (ЎзМИ) мамлакатимиздаги имон аҳлини бирлаштириб турувчи, уларга маънавий раҳбарлик ва ҳомийлик қилувчи катта нуфузга эга бўлган расмий диний, мустақил нодавлат ташкилотдир. ЎзМИ 1943 йилда ташкил этилган. У кезлари Ўрта Осиё ва Қозоғистон мусулмонлари диний бошқармаси деб юритилган. ЎзМИ XV-XVI – асрларда қурилган иморатлардан таркиб топган тарихий меъморий …

Мовароуннаҳрнинг икки йирик муҳаддиси Исҳоқ ибн Роҳавайҳ билан Имом Бухорий ўртасидаги илиқ муносабат, устоз ва шогирдлик узоқ йиллар давом этган. Имом Бухорий тиришқоқлиги, билимга чанқоқлиги ва ҳофизасининг кенглиги билан устозларини ҳайрон қолдирган. Кўплаб муҳаддислар ривоят қилган ҳадисларни ёд билиши унинг истеъдоди юксаклигидан далолат беради. Устози Исҳоқ ибн Роҳавайҳ унга саҳиҳ …

Маълумки, III/IX аср Ислом оламида ҳадис илмининг гуллаб яшнаган ва ривож топган даври бўлди. Бу асрда муҳаддислар ҳадисларни ёзиш, уларни жамлаш, тартибга солиш ва саҳиҳларини бошқаларидан ажратиш ва тўпланган ҳадисларни илмий нуқтаи назардан муайян қонун-қоидаларга таянган ҳолда тартибга тушириш ишларини бажаришди. Муҳаддислар султони Муҳаммад ибн Исмоил Бухорий (ваф. 256/870) ҳадис …

Ер юзидаги барча нозу-неъматлар одамлар фаровон яшаши учун яратилган. Барча шарт-шароитлар инсон учун, унинг ҳаёти қувончли бўлиши учун мўлжалланган. Инсон тайёр неъматларга эгалик қилибгина қолмай, ҳаётини янада гўзал, янада мароқли, янада қулай қилиш учун тер тўкиб, меҳнат қилади. Инсон ўз онги, тафаккури туфайли доимо ҳаракатда бўлиб, олға интилади. Булар, албатта, …

Тобеинлар нафақат суннатни, балки бутун динни саҳобаи киромлардан ўрганди. Устозларидан кейин рисолатни бутун инсониятга етказишни ўз зиммасига олди ва бу вазифани ниҳоятда эҳтиёткорлигу омонатдорлик билан бажарди. Чунки бу даврда фитналар авж олди, адашган фирқалар кўпайди ва ҳар хил бидъатлар урчий бошлади. Шу билан бирга, инсон ўз феъли (хатти-ҳаракати)нинг яратувчиси дейдиган …

“Тилбатут талаба” асарининг муаллифи Имом Нажмуддин Абу Ҳафс Умар ибн Муҳаммад ибн Аҳмад ибн Луқмон Насафий Ҳанафийдир. Барча тарихчи олимлар унинг таржимаи ҳолини ўз китобларида қуйидаги тартибда келтирган: “Ат-Таҳбийр” 1ж/527-бет, “Мўъжамул адиббо” 16ж/70-71-бетлар, “Ал-Ибар” 4ж/102-бет, “Ас-Сияр” 20ж/126-127-бетлар, “Уйунут таворих” 12ж/375-бет, “Миръатул жинон” 3ж/267-бет, “Ал-Жавоҳирул музийя” 1ж/394-395-бетлар, “Лисонул мийзон” 4ж/327-бет, “Тожут …